Στήν παλαιά καί ἐρειπωμένη
Μονή
τοῦ Ταξιάρχη τῆς Τριταίας Πατρῶν
τοῦ Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου Πατρῶν
κ.κ. Χρυσοστόμου
Πρίν λίγες ἡμέρες ἀνεβήκαμε στά
δύσβατα μονοπάτια τῶν βουνῶν τῆς Τριταίας, μετά ἀπό πεζοπορία δύο περίπου ὡρῶν
μαζί μέ ὁμάδα εὐσεβῶν νέων προκειμένου νά φθάσωμε στό ἱστορικό ἀλλά ἐρημωμένο
πλέον Μοναστήρι τοῦ Ταξιάρχου Μιχαήλ.
Δύσκολη ἡ ἀνάβαση, κοπιαστικός ὁ
δρόμος, ἀλλά «ἡδεῖα ἡ ἀπόλαυσις». Τό τοπίο μέ τά δένδρα στίς πλαγιές καί τά
νερά στή βαθειά ρεματιά, ὃλη ἡ ὀμορφιά τῆς φύσης, σέ προετοιμάζουν γιά κάτι
ξεχωριστό καί μεγάλο.
Αἰῶνες πρίν (περίπου τό 1600),
ψυχές εὐλογημένες πού ἀγάπησαν περιπαθῶς τόν Θεό, ἀσκήτευσαν σέ τόπο μακρυνό ἀπό
τόν κόσμο, ἐκεῖ ὃπου μόνοι, μόνῳ Θεῷ διαλεγόμενοι μέ προσευχές, νηστεῖες, ἀγρυπνίες
καί σκληρή σωματική ἐργασία, ἐκέρδισαν τήν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Τό Καθολικό τῆς Παλαιᾶς Μονῆς
στέκεται ὂρθιο, ἀντιστεκόμενο στή φθορά τοῦ χρόνου, γιατί ὁ Ταξιάρχης Μιχαήλ, ἐνοικεῖ
ἐν αὐτῶ. Τά ἂλλα κτήσματα μαρτυροῦν
παλαιά ἀκμή, ἐνῶ τά σπήλαια τῶν Ἁσκητῶν, στήν ἂλλη μεριά τῆς ρεματιᾶς, σέ
μεταφέρουν σέ καιρούς πού οἱ Μοναχοί ζοῦσαν ἓνα ἂλλο μοναχισμό, μέ ὃλη τήν ἒννοια
τῆς ἀσκητικῆς καί φιλοπόνου μακαρίας βιοτῆς.
Κάποιες τοιχογραφίες πού σώζονται
ἀκόμα στό Ἱερό Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ εἶναι ἀδιάψευστοι μάρτυρες τῆς παλαιᾶς αἲγλης
τοῦ Μοναστηριοῦ.