Αρχιμ. Επιφανίου Οικονόμου, ιεροκήρυκος
Η ἱστορία, μέχρι πρότινος, δέν κατέγραφε τά πάντα γύρω ἀπό τή μεγάλη
ὑπόθεση τῆς ᾿Εθνικῆς μας ᾿Αντίστασης. Δέ ξέρω ἄν αὐτό εἶχε νά κάνει μέ
τά φρονήματα τῶν κατά καιρούς συντακτῶν της ἤ ἐπρόκειτο γιά μή σκόπιμη
παράλειψη. Γιά τούς γνῶστες τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας ἡ παράλειψη αὐτή
ἔγινε ἀφορμή γιά μεγάλα ἐρωτηματικά. Μπορεῖ νά ἦταν τυχαία; ῾Ο
προβληματισμός ἔχει νά κάνει μέ τήν προσφορά τῆς ᾿Εκκλησίας μας στήν
᾿Εθνική ᾿Αντίσταση τήν περίοδο τῆς κατοχῆς. Καί ὅταν λέμε ᾿Εκκλησία,
ἐννοοῦμε τήν ἐπίσημη ἡγεσία στά πρόσωπα τῶν τότε ᾿Αρχιεπισκόπων καί
ἄλλων ῾Ιεραρχῶν, τῶν ἁπλῶν παπάδων τῶν πόλεων καί τῶν ἐπαρχιῶν, τῶν
μοναστηριῶν, ἀλλά καί αὐτῶν τῶν ἴδιων τῶν ξεκομμένων ἀπό τόν κόσμο
μοναχῶν, καθώς καί τῶν λαϊκῶν στελεχῶν της. Συνέβαλε ἡ ᾿Εκκλησία στήν
ἐθνική αὐτή ὑπόθεση; ῏Ηταν παροῦσα, βοήθησε, συμπαραστάθηκε στόν πόνο
καί τήν ἀγωνία τοῦ λαοῦ μας ἤ βρισκόταν κρυμμένη πίσω ἀπό τήν αὐτάρκεια
καί τήν ἀσφάλεια τοῦ ἱεροῦ της ἀσύλου;
Στίς 10 Δεκεμβρίου τοῦ 1985 ὁ ἄνθρωπος πού, μαζί μέ τόν ᾿Απόστολο
Σάντα, κατέβασε τή γερμανική σημαία ἀπό τήν ᾿Ακρόπολη, ὁ Μανόλης Γλέζος,
μιλώντας σέ ἐκδήλωση τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῶν
᾿Αθηνῶν, ἔδωσε τήν ἀπάντηση στό πιό πάνω ἐρώτημα, κλείνοντας τά στόματα
τῶν κακόβουλων προπαγανδιστῶν. ᾿Αφοῦ τόνισε ὅτι μιά μερίδα ἀνθρώπων
ἀποφάσισε τή συνεργασία μέ τούς κατακτητές καί μιά ἄλλη υἱοθέτησε τήν
οὐδετερότητα, εἶπε ὅτι «ὁ τρίτος δρόμος ἦταν ἡ ἀντίσταση. Αὐτόν ἐπέλεξαν
ἀφενός τμῆμα τῆς ἀστικῆς τάξης καί τοῦ ἀστικοῦ πολιτικοῦ κόσμου καθώς
καί ἡ μεγάλη πλειοψηφία τοῦ ῾Ελληνικοῦ λαοῦ… ῾Ο Κλῆρος, κομμάτι κι αὐτός
τοῦ ῾Ελληνικοῦ λαοῦ, συμμερίστηκε τήν τελευταία ἐπιλογή». ῾Ο Μανόλης
Γλέζος προσκόμισε πλῆθος στοιχεῖα γιά τή δράση τοῦ Κλήρου στήν
᾿Αντίσταση, μίλησε γιά τούς 10 Μητροπολίτες καί ἑκατοντάδες ῾Ιερεῖς πού
πλαισίωσαν τό ΕΑΜ, γιά τούς ἐκτελεσμένους Κληρικούς, τά κατεστραμμένα
Μοναστήρια, τίς ὁμηρίες, τίς φυλακίσεις καί ἐκτοπίσεις κληρικῶν.
᾿Ανέφερε, μάλιστα, ὅτι.....