OI HΡΩΕΣ ΤΟΥ 21.

 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΣΑΝ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ . ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ  ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ........ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ,ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.....

Ἱστορία, ὄχι παραμύθια

Σάββατο, 25 Μαρτίου 2017

12:01 π.μ. | |

Print PDF

 

τοῦ ἱεροκήρυκος ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Εἴχαμε χρόνια νά δοῦμε τις θεωρίες τοῦ Γιάννη Κορδάτου νά ὑποκαθιστοῦν τήν ἀλήθεια. Μιά ἱστορία, ὅπως αὐτή τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας, βαμμένη μέ αἷμα ἡρώων καί μαρτύρων, βεβηλώθηκε ἀπό τά παραμύθια στρατευμένων ἀθέων καί ἀνθελλήνων. Ἀμφισβητήθηκε ὁ σκοπός τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821.

Η συμβολή του Ιερού Κλήρου στην επανάσταση του 1821

12:30 π.μ. | |

Print PDF

Η Ελληνική Επανάσταση, ως επιστέγασμα της αυγής και αναγέννησης του Νέου Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τους πιο ένδοξους και σπουδαίους σταθμούς της ιστορικής μας πορείας.

Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι ένας λαός, με τον πολιτισμό του και την ψυχή του ακέραια, ανακτά

την ελευθερία του και την πολιτική του οντότητα μετά από μακρά περίοδο δουλείας που δεν γνώρισε ποτέ άλλοτε στην ιστορία του, πραγματοποιώντας μερικώς τους σκοπούς του με την δημιουργία ελληνικού κράτους.

Λευτεριά

«Η ώρα της σκλαβιάς δεν αρχίζει από τη στιγμή που ένας τύραννος ντόπιος ή ξένος, υποδουλώνει κάποιο λαό. Αρχίζει από τη στιγμή που ο λαός αυτός παύει να λογαριάζει για υπέρτατο αγαθό τη λευτεριά. Και η ώρα της λευτεριάς δεν αρχίζει από τη στιγμή που ο λαός ξεσηκώνεται για να συντρίψει τους τυράννους του, μα από τη στιγμή που παίρνει την απόφαση πως η ζωή δεν έχει αξία δίχως τη Λευτεριά».

Κωστής Παλαμάς

Πηγή:http://kataskinosi-agkyra.blogspot.gr/2017/03/blog-post_79.html

Ποιον ενοχλεί ο πίνακας «Η Ελλάς Ευγνωμονούσα»;

 Παλαιότερη ανάρτηση αλλά πάντα επίκαιρη...

Νικηταράς

Νικήτας Σταματελόπουλος
Γέννηση	2 Ιανουαρίου 1787 Νέδουσα
Θάνατος	1 Φεβρουαρίου 1849 (61 ετών) Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
Ψευδώνυμο	Νικηταράς ο Τουρκοφάγος
Πίστη	Χριστιανός Ορθόδοξος
Υπηκοότητα	Ελληνική (1821 κ.ε.)
Υπηρεσία	Ελλάδα
Βαθμός	Οπλαρχηγός
Μάχες/πόλεμοι	Μάχη των Δερβενακίων, Άλωση της Τριπολιτσάς, Μάχη του Βαλτετσίου Μάχη των Δολιανών

Οδυσσέας Ανδρούτσος

Οδυσσέας Βερούσης
Γέννηση	4 Μαρτίου 1790 Ιθάκη, Ιόνιο Πέλαγος, Δημοκρατία της Βενετίας
Θάνατος	5 Ιουνίου 1825 (35 ετών) Αθήνα, Αττική, επαναστατημένα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπό τον έλεγχο της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος
Ενταφιασμός	Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών (τον Ιούλιο του 1967 μεταφέρθηκε στην Πρέβεζα)
Υπηκοότητα	Ελληνική
Μάχες/πόλεμοι	Επανάσταση του 1821: Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας
Συγγενείς	Ανδρέας Βερούσης (πατέρας) Ακριβή Τσαρλαμπά (μητέρα)

Μάρκος Μπότσαρης

9. Μάρκος Μπότσαρης
   Γέννηση	1790 Σούλι
   Θάνατος	21 Αυγούστου 1823 Κεφαλόβρυσο
   Ενταφιασμός	Μεσολόγγι
   Υπηκοότητα	Έλληνας
   Υπηρεσία	Ελλάς (1821-1823)
   Βαθμός	Υποστράτηγος
   Διοικήσεις	Στρατηγία της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος
   Μάχες/πόλεμοι	Επανάσταση του 1821: Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου Μάχη του Πέτα Μάχη του Κεφαλόβρυσου

   Ο Μάρκος Μπότσαρης (1790 - Κεφαλόβρυσο, 21 Αυγούστου 1823) ήταν Έλληνας στρατηγός, ήρωας της επανάστασης του 1821 και καπετάνιος των Σουλιωτών. Γεννήθηκε στο Σούλι και ήταν ο δεύτερος γιος του Κίτσου Μπότσαρη, που ήταν μια από τις επιφανέστερες μορφές του Σουλίου. Ύστερα από την πτώση του Σουλίου, πήγε στην Κέρκυρα μαζί με άλλους Σουλιώτες όπου κατατάχτηκε ως υπαξιωματικός στο σώμα των Ηπειρωτών και Σουλιωτών που συγκρότησαν οι Γάλλοι. Το 1814 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας.
   

Γεώργιος Καραϊσκάκης

  

Γεώργιος Καραΐσκος
O Γεώργιος Καραϊσκάκης πίνακας του Διονύσιου Τσόκου
Γέννηση	23 Ιανουαρίου 1781 Σκουληκαριά ή Μαυρομμάτι
Θάνατος	23 Απριλίου 1827 (46 ετών) Φάληρο
Ενταφιασμός	Σαλαμίνα
Ψευδώνυμο	O γιος της καλογριάς
Πίστη	Χριστιανός Ορθόδοξος
Υπηκοότητα	Ελληνική
Υπηρεσία	Ελλάδα
Βαθμός	Αρχιστράτηγος
Μάχες/πόλεμοι	Μάχη της Αράχωβας, Μάχη του Ανάλατου
Συγγενείς	Δημήτριος Καραΐσκος (πατέρας), Ζωή Διμισκή (μητέρα)

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ή Καραΐσκος ήταν Έλληνας επαναστάτης, αρχικά υπήρξε σπουδαίος αρματολός και στη συνέχεια κατέστη στρατηγός της Επανάστασης του 1821.

Αθανάσιος Διάκος

Αθανάσιος Διάκος
Αθανάσιος Διάκος πίνακας του Διονύσιου Τσόκου
Γέννηση	4 Ιανουαρίου 1788 Άνω Μουσουνίτσα, ή Αρτοτίνα
Θάνατος	24 Απριλίου 1821 (33 ετών) Λαμία
Ενταφιασμός	Λαμία, Φθιώτιδα, Ελλάδα
Ψευδώνυμο	Διάκος
Υπηκοότητα	Ελληνική
Βαθμός	Στρατηγός (μετά θάνατον)
Μάχες/πόλεμοι	Πολιορκία της Λιβαδειάς Μάχη της Αλαμάνας

Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν ένας από τους Έλληνες πρωταγωνιστές ήρωες - οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Επανάστασης του 1821 που έδρασε στη Στερεά Ελλάδα. Σύμφωνα με μια εκδοχή, το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός^[1][2][3] ή κατά άλλους ήταν Αθανάσιος Μασσαβέτας ^[4]. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818 και το 1820 έγινε αρματολός στη Λιβαδειά. Τον Απρίλιο του 1821 σε συνεργασία με άλλους οπλαρχηγούς κατέλαβε το φρούριο της Λιβαδειάς και χρησιμοποιώντας το σαν ορμητήριο, έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες. Κατέλαβε την γέφυρα της Αλαμάνας και στις 22 Απριλίου 1821 έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Στη μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε στη Λαμία δολοφονήθηκε με ανασκολοπισμό (λογοτεχνικά αναφέρεται ότι "σουβλίστηκε") από τους Τούρκους και κάηκε στις 24 Απριλίου 1821.
Ο Ελληνικός Στρατός του απένειμε τιμητικά τον βαθμό του Στρατηγού.^[5]

ΕΝΝΑΤΗ ΙΟΥΛΙΟΥ, Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΑΣ- Β. Χαραλάμπους

ΕΝΝΑΤΗ ΙΟΥΛΙΟΥ, Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΑΣ Του Β. Χαραλάμπους Την 9η Ιουλίου 1821, ημέρα Σάββατο όπως η σημερινή, οι Τούρκοι απαγχόνισαν τον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Κυπριανό, και τους άλλους τρεις Μητροπολίτες, τον Μητροπολίτη Πάφου Χρύσανθο, τον Μητροπολίτη Κιτίου Μελέτιο και τον Μητροπολίτη Κηρυνείας Λαυρέντιο. Πάνω από 400 Έλληνες της Κύπρου εκτέλεσαν και κάποιους εξισλάμισαν ετούτη την αποφράδα μέρα. Η διασωθείσα επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη, καταμαρτυρεί την βοήθεια που έστειλε ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Κυπριανός, σε χρήμα και άλλα είδη για τη Επανάσταση του Γένους. «Ας ταχύνη λοιπόν», γράφει η επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη, «η υμετέρα Μακαριότης να εμβάση τόσον της υμετέρας Μακαριότητας τας συνεισφοράς, όσον και των λοιπών αυτού ομογενών, είτε χρηματικάς, είτε είναι ζωοτροφίας προς τον εν παλαιά Πάτρα της Πελοποννήσου κύριον Ιωάννην Παππά Διαμαντόπουλον... ».