Τι σημαίνει η φράση: «τας θύρας τας θύρας εν σοφία πρόσχωμεν»;

Mέχρι περίπου τον 10ο αιώνα όταν ο Ιερέας έλεγε «τας θύρας τας θύρας εν σοφία πρόσχωμεν» έμεναν μέσα στον Ναό μόνον οι μυημένοι, οι πιστοί χριστιανοί και ετελείτο το μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. Όσοι έμεναν, στο τέλος της Θ. Λειτουργίας, κοινωνούσαν όλοι.

Πώς και γιατί νηστεύουμε των Αγίων Αποστόλων

Μία ακόμη περίοδος νηστείας είναι και η λεγόμενη νηστεία των Αγίων Αποστόλων, η οποία ξεκινά την Δευτέρα μετά των Αγίων Πάντων και λήγει την παραμονή της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις 29 Ιουνίου.

Τι είναι το Άγιο Πνεύμα

Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός.

Εξομολόγηση και πνευματική καθοδήγηση

Ἡ Ἐκκλησία ἔχει δύο τρόπους καθοδηγήσεως τῶν ψυχῶν: Τήν ἀκρίβεια καί τήν οἰκονομία. Τά ζητήματα, πού ἐπιδέχονται οἰκονομία, ὁ Πνευματικός πρέπει νά τά χειρίζεται μέ προσοχή, προσευχή καί διάκριση, ὥστε νά προκύπτη ὠφέλεια καί ὄχι βλάβη. Στά ζητήματα ὅμως, πού δέν εἶναι ἐπιδεκτικά οἰκονομίας, νά εἶναι αὐστηρότατος, γιά νά μή κατακριθῆ ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως ὡς θεομάχος.

Στις 23 Απριλίου τιμάται ο Άγιος Γεώργιος – Γιατί θεωρείται Προστάτης των Στρατιωτών

Ο Κατεξοχήν στρατιωτικός Άγιος είναι ο Άγιος Γεώργιος, Μεγαλομάρτυς, Ταξιάρχης, Καλλίνικος και Τροπαιοφόρος. Σύμφωνα με τον ψευδο-Κωδινό στη [βυζαντινή] αυλική εθιμοτυπία ένα έμβλημα που παρίστανε τον Άγιο Γεώργιο έφιππο μεταφερόταν στην πομπή ξεχωριστά από αυτά των τεσσάρων μεγάλων στρατιωτικών μαρτύρων, Δημητρίου, Προκοπίου και των δύο Θεοδώρων.

Ἡ “Διακαινήσιμος” ἑβδομάδα - Γιατί ονομάζεται έτσι;

Ολόκληρη η εβδομάδα από το άγιο Πάσχα μέχρι την επομένη Κυριακή, δηλαδή, την Κυριακή του Θωμά, λέγεται «διακαινήσιμος».
Γιατί ονομάζεται έτσι;
Στην παλαιά εποχή στην Εκκλησία υπήρχε η τάξη των Κατηχουμένων, όσων δηλ. προέρχονταν από τους ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους και διδάσκονταν τις αλήθειες της χριστιανικής πίστεως για να γίνουν μέλη της με το Μυστήριο του Βαπτίσματος.
Το Βάπτισμα δεν ήταν τότε ατομικό ή οικογενειακό γεγονός, όπως σήμερα, αλλά γεγονός που αφορούσε το πλήρωμα της Εκκλησίας.
Γι’ αυτό οι Κατηχούμενοι βαπτίζονταν ομαδικά κατά τη νύχτα του Μ. Σαββάτου προς την Κυριακή του Πάσχα. Με το βάπτισμα στο νερό ο «παλαιός άνθρωπος», ο άνθρωπος της αμαρτίας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος πεθαίνει και γεννιέται ο νέος, ο ανακαινισμένος, ο καινούριος που ζει την αναγέννηση, την ανανέωση.

Η εβδομάδα που ακολουθούσε το Πάσχα ονομάζεται «διακαινήσιμος» γι’ αυτό το γεγονός της ανακαινίσεως. Επειδή οι βαπτισμένοι ολόκληρη την εβδομάδα φορούσαν λευκά φορέματα ονομάζεται και «λευκή εβδομάδα».
Οι εφτά ημέρες της διακαινησίμου εβδομάδας θεωρούνται ως «μία» ημέρα, όπως η Κυριακή του Πάσχα. Οι πιστοί σύμφωνα με τον 66ο Κανόνα της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου πρέπει να τη γιορτάζουν με πνευματική ευφροσύνη, δηλ. ψάλλοντας ψαλμούς και ύμνους, όχι με χορούς και διασκεδάσεις, συμμετέχοντας όλη την εβδομάδα στη λατρεία της Εκκλησίας κοινωνώντας καθημερινά, αν και την προηγουμένη ημέρα έφαγαν αρτύσιμα φαγητά, συνανιστάμενοι με τον αναστημένο Κύριο.

Πώς προέκυψε η ονομασία Πάσχα;

Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν

Ας μην διασκορπισθούμε κι εμείς αδελφοί μου, όπως οι εχθροί του Χριστού, μετά την τελετή της Αναστάσεως.

Ας μη στρέψουμε το πρόσωπό μας κατ' ευθείαν στις γήινες απολαύσεις, αδιαφορώντας για τις ουράνιες, όπως εκείνοι που μισούν τον Κύριο.

Ας προσπαθήσουμε φέτος να μείνουμε και να συμμετάσχουμε στην ωραιότερη και πανηγυρικότερη Θεία Λειτουργία του έτους. Μη στερηθούμε για άλλη μια φορά αυτή την ευλογία και την υπέρμετρη χαρά που προσφέρουν τα θεόπνευστα αναστάσιμα τροπάρια.

Καλή Ανάσταση!

πηγή:makkavaios.blogspot.gr

Πηγή: Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν http://agiosharalabos.blogspot.com/2017/04/blog-post_74.html#ixzz4dyd8GSHf

Γιατί λέμε την εβδομάδα πριν τη Μεγάλη, «βουβή» ή «κουφή»;

Αρκεί μια ματιά στα Λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας για να μας πείσει ότι, μόνο «βουβή» και «κουφή» δεν είναι η Εβδομάδα πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα. Πώς, όμως, προκύπτει αυτός ο χαρακτηρισμός;

Αν κάποιος μας ρωτήσει για ποιο λόγο θυμιατίζουμε, ξέρουμε να απαντήσουμε;

Οι πιστοί όταν προσευχόμαστε, μαζί με το καντηλάκι που θα ανάψουμε, θυμιατίζουμε το χώρο και τα εικονίσματα. Αν, όμως, κάποιος μας ρωτήσει για ποιο…. λόγο θυμιατίζουμε, ξέρουμε να απαντήσουμε;

Δυστυχώς αρκετοί από τους πιστούς που προσφέρουν στον Κύριο επιμελώς και με ευλάβεια θυμίαμα, όταν βρεθούν αντιμέτωποι με αυτήν την ερώτηση, δεν γνωρίζουν τι να απαντήσουν.

«Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου• έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή• εισάκουσόν μου, Κύριε». Αυτή ή ωραία φράση, που είναι γνωστή σε πάρα πολύ κόσμο, είναι και μια προσευχή του Χριστιανού προς τον Θεό. Αναφέρεται όμως και στο θυμιάτισμα. Άλλα τι είναι το θυμίαμα και γιατί αναφέρεται σε αυτή την φράση ιδιαιτέρως; Έχει καμμιά σημασία;

Θυμίαμα εν πρώτοις λέγεται κάθε.....

Γιατί την ημέρα του Σταυρού μοιράζεται στις Εκκλησίες βασιλικός;

• Από Dogma
• 13 Σεπτεμβρίου 2016
• 9:33

Γιατί την ημέρα του Σταυρού μοιράζεται στις Εκκλησίες βασιλικός;

• Από Dogma
• 13 Σεπτεμβρίου 2016
• 9:33

Δεκαπενταύγουστος: Τα 501ονόματα της Παναγίας

• Από Dogma
• 14 Αυγούστου 2016
• 10:00

Ξεπερνούν τα πεντακόσια τα ονόματα που έχουν αποδώσει οι πιστοί στην Παναγία. Είναι η Γλυκοφιλούσα, η Ελεούσα, η Βρεφοκρατούσα, η Μεγαλομάτα, η Θρηνούσα, η Δεξιά ακόμα και του Χάρου, σε κάθε περίπτωση είναι η μεσίτρια και μητέρα όλων.

Ορισμένα από τα ονόματα της Παναγίας είναι βγαλμένα από ύμνους, κάποια από τον τόπο που βρίσκεται κάποιος Ναός ή Μοναστήρι κι άλλα εξαιτίας του τρόπου που η Θεοτόκος έχει αγιογραφηθεί.
«Η ονοματοδοσία γίνεται συνήθως ανάλογα με τον τόπο ή τον τρόπο που έχει γίνει η εικονογράφηση», λέει ο διδάκτωρ Θεολογίας Α. Καριώτογλου.
Μητέρα, προστάτιδα, τιμώμενη, ιερό πρόσωπο. Η Παναγία κατέχει πρωταρχική θέση στην τιμή και στον σεβασμό των χριστιανών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Της έχουν αφιερώσει μεγαλοπρεπείς εκκλησίες και ταπεινά ξωκλήσια. Την αποκαλούν Θεοτόκο, αλλά της έχουν δώσει και πολυάριθμα προσωνύμια.

Η Κοίμησις, η Ταφή, η Ανάσταση και η Μετάσταση της Παναγίας

• Από Dogma
• 15 Αυγούστου 2016
• 4:25

Η θέσις, αγαπητοί μου, της Υπεραγίας Θεοτόκου, μέσα εις την ιστορία της σωτηρίας μας, είναι σημαντικοτάτη. Και τούτο διότι εστάθη το όργανον της σωτηρίας μας. Είναι εκείνη η οποία έδωσε τον εαυτόν της, να γίνει κλίμακα για να κατέλθει ο Θεός στη γη, και ταυτοχρόνως γίνεται κλίμακα για να ανέλθει ολόκληρη η ανθρωπότητα στον ουρανό.

Έτσι ο Θεός δια της Θεοτόκου, γίνεται άνθρωπος και οι άνθρωποι δια της Θεοτόκου γίνονται θεοί. Να λοιπόν ότι η θέσις της υπεραγίας Θεοτόκου, είναι σημαντικοτάτη εις την ιστορία της σωτηρίας. Εις εκείνο το θαυμαστό όραμα του Ιακώβ με την κλίμακα που εστηρίζετο ο Θεός εις την κορυφήν, η κλίμακα αυτή δεν προϋποθέτει μόνον, την κάθοδον του Θεού, αλλά και την άνοδο του Ιακώβ, δηλαδή την άνοδο των ανθρώπων.
Έτσι αγαπητοί μου, η Θεοτόκος κατέχει κεντρικοτάτη θέση μέσα στην σωτηρίαν μας και συνεπως και στην λατρεία μας. Ολόκληρος ο Άυγουστος είναι αφιερωμένος εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον. Σημειώσατε ότι δεν έχουμε λίγες Θεομητορικές εορτές μέσα εις τον λειτουργικόν χρόνον.
Αλλά την κορυφή των Θεομητορικών εορτών την κατέχει εορτή της Κοίμησις της Θεοτόκου, αυτή που εορτάζουμε στις 15 Αυγούστου. Είναι μια εορτή κατά την οποία εορτάζουμε την Κοίμηση, την ταφή, την Ανάσταση και την Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Πρέπει να φιλάμε το χέρι του παπά;

Γιατί ανάβουμε κερί και τι συμβολίζει;

Γιατί ευλογούνται τα σταφύλια κατά τη Μεταμόρφωση;

Στον εσπερινό της Μεταμορφώσεως

Μεταμόρφωση: ἡ δὀξα, ἡ θυσἰα!

Γεμάτη λαμπρότητα καὶ δόξα προβάλλει καὶ φέτος μπροστά μας ἡ Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Γεμάτοι χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση ἀντικρίζουμε οἱ πιστοὶ τὴ δόξα τοῦ Κυρίου στὸ ὄρος Θαβὼρ καὶ θαυμάζουμε πῶς, ἐνῶ φαινόταν καὶ συναναστρεφόταν ὡς ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἦταν συγχρόνως καὶ Θεός, ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ.

Λίγες μέρες πρὶν τὴ θυσία τοῦ Γολγοθᾶ, ὁ Κύριος παραλαμβάνει τοὺς «προκρίτους τῶν μαθητῶν», τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, καὶ ἀνεβαίνουν στὸ ὄρος Θαβώρ. Ἐκεῖ «μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν». Ἄλλαξε ξα­φνικὰ ἡ ὄψη Του, ἄλλαξε ἡ μορφή Του. Ἔλαμψε τὸ πρόσωπό Του σὰν τὸν ἥλιο καὶ τὰ ἐνδύματά του ἔγιναν λευκὰ σὰν τὸ φῶς. Θὰ σχολιάσουν οἱ ἱεροὶ ἑρμηνευτὲς ὅτι ἔλαμψε «ὑπὲρ ἥλιον» (πιὸ πολὺ καὶ ἀπὸ τὸν ἥλιο), γι᾿ αὐτὸ καὶ οἱ μαθητὲς ἔπεσαν κάτω, τὰ μάτια τους θαμπώθηκαν ἀπὸ τὸ θεϊκὸ φῶς. Καὶ εἶδαν μόνο μία ἀκτίνα ἀπὸ τὴ δόξα τῆς θεότητός Του, κι αὐτὴ στὸ βαθμὸ ποὺ μποροῦσαν νὰ δοῦν καὶ νὰ κατανοήσουν.

Μέσα στὴ νεφέλη μαζὶ μὲ τὸν μεταμορφωθέντα Κύριο, οἱ μαθητὲς διακρίνουν καὶ δύο ἄλλες μορφές: δύο μεγάλους ἄνδρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ποὺ ἔζησαν πολλοὺς αἰῶνες πρὶν καὶ ποὺ ἡ ἐποχὴ τοῦ ἑνὸς ἀπεῖχε ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ ἄλλου. Εἶναι ὁ θεόπνευστος νομοθέτης Μωυσῆς καὶ ὁ πύρινος προφήτης Ἠλίας περιβεβλημένοι καὶ αὐτοὶ μὲ δόξα, μὲ τὸ ὑπερκόσμιο φῶς τοῦ Κυρίου. 

Ἡ παρουσία τους ἀποδεικνύει πὼς ὁ Κύριος εἶναι ὁ ὑπὸ τῶν προφητῶν προφητευθεὶς Μεσσίας καὶ ὁ Κύριος τῶν ζώντων καὶ τῶν νεκρῶν, ἀφοῦ ὁ Μωυσῆς πέθανε καὶ ὁ Ἠλίας δὲν γνώρισε θάνατο. Γιατὶ ἐμφανίζονται οἱ δύο προφῆτες κατὰ τὴ Μεταμόρφωση; ρωτάει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος καὶ ἀπαντᾶ: γιὰ νὰ μάθουν οἱ μαθητὲς ὅτι ὁ Κύριος ἐξουσιάζει καὶ τὴ ζωὴ καὶ τὸν θάνατο.

Ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς εἶναι ὁ μόνος ποὺ διασώζει καὶ τὸ θέμα τῆς μεταξύ τους ἐπικοινωνίας: «ἔλεγον τὴν ἔξοδον αὐτοῦ ἣν ἔμελλε πληροῦν ἐν Ἱερουσαλήμ» (Λουκ. θ΄ 31)· συζητοῦσαν γιὰ τὴν ἔξοδο καὶ τὴν ἀναχώρηση τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸν κόσμο, τὴν ὁποία διὰ τῆς σταυρικῆς θυσίας καὶ τῆς Ἀναλήψεώς Του ἐπρόκειτο νὰ ἐκπληρώσει στὴν Ἱερουσαλήμ.

Νηστεία του Δεκαπενταυγούστου: Τι πρέπει να γνωρίζουμε;