Τρίτη 3 Μαΐου 2016
Η Ζωηφόρος Ανάσταση Του Κυρίου Στον Άγιο Νικόλαο Αλυκών Κ. Αχαΐας (Φωτογραφίες)
1η Μαΐου 2016
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Κάτσενος
Σε
έντονα χαρμόσυνο κλίμα και με κάθε μεγαλοπρέπεια ετελέσθη η ακολουθία
της Αναστάσεως Του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, στον Άγιο Νικόλαο Αλυκών, εν πληθούση Εκκλησία.
Για
μία ακόμη φορά όμως οι νέοι απέδειξαν ότι δεν είναι προσκολλημένοι στις
ανόητες καταβολές των προγόνων μας που αρνούνται μέχρι τις μέρες μας να
μετάσχουν στην πανηγυρική Ανάσταση Του Θεανθρώπου Λυτρωτού μας. Οι
φιλόθεοι νέοι δεν πρόδωσαν Τον Αναστάντα Κύριό μας για ένα πιάτο φαγητό.
Πήγαν κόντρα στο ρεύμα και στις απαρχαιωμένες αντιλήψεις που ήθελαν
τις νεαρές
ηλικίες μακριά από την Εκκλησία και μακριά από την Αλήθεια.
Η αλήθεια όμως είναι μία ''ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ''
Αυτό βροντοφώναξε η παρουσία των νέων που ήταν συγκριτικά εντονότερη από την παρουσία των μεγαλυτέρων ηλικιών!!!
Ο βίος και το μαρτύριο των Αγίων
Βιογραφικά των Αγίων
Ο
Άγιος Ραφαήλ γεννήθηκε στην Ιθάκη , το 1410 και καταγόταν από πλούσια
χριστιανική οικογένεια. Ο πατέρας του λεγόταν Διονύσιος κι η μητέρα του
Μαρία. Ήσαν κι οι δύο ευσεβέστατοι.
Γι΄ αυτό και το παιδί τους φρόντισαν
από τα πρώτα χρόνια να το αναθρέψουν με το γάλα της αρετής και της
ευσέβειας. Όταν ο Γεώργιος ανδρώθηκε ,αυτό ήταν το αρχικό του όνομα,
έγινε αξιωματικός στον Βυζαντινό στρατό. Σύντομα όμως παράτησε τούτο το
αξίωμα του κι έγινε μοναχός κι αργότερα ιερέας με τ΄ όνομα Ραφαήλ. Η
δίψα του για ανώτερες θεολογικές σπουδές οδήγησε τα βήματα του στην πόλη
της Γαλλίας Morlee, γνωστή κατά την εποχή εκείνη για την πλούσια
θρησκευτική της παράδοση.Στην πόλη αυτή γνώρισε και τον συσπουδαστή του
Νικόλαο από τη Θεσσαλονίκη και μ΄ αυτόν επέστρεψε στις Αθήνες όπου και
ανέλαβε καθήκοντα εφημεριακά στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου του
Λαμπαδιάρη που βρίσκεται κοντά στην Ακρόπολη.
Η Ιερά Μονή των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης
βρίσκεται σε κατάφυτη πλαγιά του όρους Πάικου στο νομό Κιλκίς, σε υψόμετρο 600 μ. με θέα την κοιλάδα του Αξιού, στην περιοχή της Γρίβας και σε απόσταση 7 Χμ. από τη Γουμένισσα.
Αληθώς Ανέστη !!!
Ο θάνατος μου ψιθυρίζει στο αυτί:
«Ζήσε» μου λέει, «έρχομαι».
Κι εγώ του απαντάω:
Πού σου, θάνατε, το κέντρον;
Πού σου, άδη, το νίκος;
Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι...
Δευτέρα 2 Μαΐου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)