Μέσα στο φως της αγνής χαράς
μ’ έβαλες να ζω, Χριστέ μου!
Κι είναι χίλιες δυο χαρές
που με περιμένουν...
Την Κυριακή των Απόκρεω το πρωί 270 μαθήτριες ήρθαμε στη Γιορτή Χαράς!...
«Περπατώ περπατώ εις το Δάσος...» το θέμα μας...
Ξυλοκόποι και σκιουράκια, μια αλεπουδίτσα, μας περίμεναν... Βοηθήσαμε και τα «ξύλα» μας χαρίστηκαν! ... Κάναμε έκπληξη στα σκιουράκια γεμίζοντας τις φωλιές τους με βελανίδια κάποια στιγμή, που έλειπαν στο Μεγάλο Δάσος...
Ακολουθήσαμε τις μέλισσες στην κυψέλη τους που τη γέμιζαν με καλό ελατίσιο μέλι...
Ποιος μπορούσε να αρνηθεί τη βοήθειά του στο μικρό αρκουδάκι; Πλησιάσαμε τη σκηνούλα του και στα γρήγορα προσκαλέσαμε τα άλλα ζωάκια του δάσους στη γιορτή που ετοίμαζε...
Κάποια στιγμή βρήκαμε το χρόνο και μαζέψαμε και μανιτάρια...
Το τι έγινε, όταν ακούστηκε η κραυγή «Φωτιά, φωτιά...» δεν μπορούμε να το περιγράψουμε...
Τι να κάνουμε; Τον εαυτό μας να προφυλάξουμε ή το δάσος να σώσουμε;
Πάντως με τις συντονισμένες προσπάθειές μας τα καταφέραμε και τα δυο!...
Τραγούδια, παιχνίδια πολλά, μια ωραία προβολή γέμισαν την ψυχή μας και φεύγοντας γεμάτες χαρά βροντοφωνάξαμε :
Πιο κοντά στο Χριστό, τώρα και πάντα, θέλω να ζω!
«Περπατώ περπατώ εις το Δάσος...» το θέμα μας...
Ξυλοκόποι και σκιουράκια, μια αλεπουδίτσα, μας περίμεναν... Βοηθήσαμε και τα «ξύλα» μας χαρίστηκαν! ... Κάναμε έκπληξη στα σκιουράκια γεμίζοντας τις φωλιές τους με βελανίδια κάποια στιγμή, που έλειπαν στο Μεγάλο Δάσος...
Ακολουθήσαμε τις μέλισσες στην κυψέλη τους που τη γέμιζαν με καλό ελατίσιο μέλι...
Ποιος μπορούσε να αρνηθεί τη βοήθειά του στο μικρό αρκουδάκι; Πλησιάσαμε τη σκηνούλα του και στα γρήγορα προσκαλέσαμε τα άλλα ζωάκια του δάσους στη γιορτή που ετοίμαζε...
Κάποια στιγμή βρήκαμε το χρόνο και μαζέψαμε και μανιτάρια...
Το τι έγινε, όταν ακούστηκε η κραυγή «Φωτιά, φωτιά...» δεν μπορούμε να το περιγράψουμε...
Τι να κάνουμε; Τον εαυτό μας να προφυλάξουμε ή το δάσος να σώσουμε;
Πάντως με τις συντονισμένες προσπάθειές μας τα καταφέραμε και τα δυο!...
Τραγούδια, παιχνίδια πολλά, μια ωραία προβολή γέμισαν την ψυχή μας και φεύγοντας γεμάτες χαρά βροντοφωνάξαμε :
Πιο κοντά στο Χριστό, τώρα και πάντα, θέλω να ζω!