Αγαπητέ Τάσο,
Επειδή πολλά λέγονται και
γράφονται για την μέλλουσα να συνέλθει Μεγάλη, Πανορθόδοξη Σύνοδο, θα σε
παρακαλούσα να αναρτήσεις στο blogk σου και
μερικές, φυσικά όχι αλάνθαστες, απόψεις μου.
1.Έχω την
γνώμη ότι η μέλλουσα να συνέλθει σύνοδος δεν μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί ως «Οικουμενική».
Όλες οι προ αυτής Οικουμενικές Σύνοδοι προσδιορίζονταν μετά την σύγκλησή τους και
τις αποφάσεις τους. Π.χ. κατά τον Καθηγητή Βασίλειο Στεφανίδη, η Β΄ Οικουμενική
σύνοδος «…επισήμως ανεγνωρίσθη ως οικουμενική υπό της εν Χαλκιδόνι τετάρτης
Οικουμενικής συνόδου (451 μ.Χ.)». Περίπου το ίδιο ίσχυε για όλες τις Συνόδους, δηλαδή
η επόμενη αναγνώριζε την οικουμενικότητα της προηγούμενης. Γι’ αυτό το λόγο
ακριβώς η σύνοδος του 879 επί πατριαρχίας του Μ. Φωτίου παρόλο που είχε όλα τα
στοιχεία οικουμενικής συνόδου, δεν ανεγνωρίσθη ως 8η από καμία μετ’
αυτήν σύνοδο, ακόμη και από την σύνοδο του 1351 η οποία δικαίωσε τις θέσεις του
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και από πολλούς αναγνωρίζεται ως η 9η
οικουμενική σύνοδος. Μάλιστα η σύνοδος του 879, «κατέταξε την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο
(789) μετά των Οικουμενικών Συνόδων.
2.Σε καμία
σύνοδο οικουμενική ή και τοπική δεν λάμβαναν μέρος όλοι οι επίσκοποι π.χ. στην
Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (Νίκαια, 325 μ.Χ.), πάλι, κατά τον εκκλησιολόγο καθηγητή
Βασίλειο Στεφανίδη, «Εν αυτή παρέστη ο Αυτοκράτωρ και περί τους 270 επισκόπους.
Οι περισσότεροι των παρόντων επισκόπων ήσαν της Ανατολής, εκ δε της Δύσεως μόνο
πέντε, ο Κορδούης Όσιος, ο Καρχηδόνος και τρεις άλλοι επίσκοποι… τον Πάπα Σίλβεστρον αντιπροσώπευαν δύο
πρεσβύτεροι».