Για τον Αρχιεπίσκοπο και μουσικό διδάσκαλο από την Μάδυτο, δείτε: Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος του Δυρραχίου.
| Χρυσόστομος Α΄ | |
|---|---|
| Αρχιεπίσκοπος Αθηνών | |
 Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Α΄ |
|
| Από | 23 Φεβρουαρίου 1923 |
| Έως | 22 Οκτωβρίου 1938 |
| Προκάτοχος | Θεόκλητος Α΄ |
| Διάδοχος | Χρύσανθος |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1 Ιουλίου 1868 Μάδυτος |
| Θάνατος | 22 Οκτωβρίου 1938 (70 ετών) Αθήνα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Σπουδές | Μεγάλη του Γένους Σχολή, Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, Θεολογική Σχολή Αθηνών |
| Δόγμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1868 στη Μάδυτο της Ανατολικής Θράκης. Ξεκίνησε την ιερατική του σταδιοδρομία σπουδάζοντας στην Μεγάλη του Γένους Σχολή και την Ιωακείμειο Ιερατική Σχολή της Κωνσταντινούπολης (1884-1887). Κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ (1887-1888), στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης (1888-1889), στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1889-1891) καθώς και υπό την προστασία της Βασίλισσας Όλγας στις θεολογικές ακαδημίες του Κιέβου (1891-1893) και της Αγίας Πετρούπολης (1893-1895), όπου και αναγορεύτηκε διδάκτορας.[1][2][3]Διετέλεσε καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Σταυρού Ιεροσολύμων (1895), μετά την υποβολή διατριβής για τα συγγράμματα του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου αρνούμενος θέση στη Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης. Μετά από τέσσερα χρόνια και για μια δεκαετία υπήρξε διευθυντής της σχολής μέχρι που αυτή διαλύθηκε. Ακόμη, υπήρξε προϊστάμενος του Ιερού Ναού της Ευαγγελίστριας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και διευθυντής στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή της Αθήνας (1911). Λόγω του εξαιρετικού συγγραφικού του έργου στην Αλεξάνδρεια του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Επιπλέον, εξελέγη καθηγητής της εκκλησιαστικής ιστορίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1914–1923)[4] στη θέση του Αναστάσιου Διομήδη Κυριακού και οποίας διετέλεσε κοσμήτορας της το ακαδημαϊκό έτος 1915–1916.[5] Το 1900 χειροτονήθηκε διάκονος και λίγο αργότερα πρεσβύτερος.[1][3]
Το 1917 όρκισε ως αρχιμανδρίτης την Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου επειδή ο Βενιζέλος αρνήθηκε να ορκιστεί από τον Αρχιεπίσκοπο Θεόκλητο Α΄.[6] Μετά την καθαίρεση του τελευταίου τέθηκε θέμα πλήρωσης της θέσης της Μητρόπολης Αθηνών. Από τον Ιούνιο του 1917 άρχισαν να διαδίδονται φήμες για τους επικρατέστερους υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Παπαδόπουλος. Από τα μέλη της διορισμένης από την κυβέρνηση Βενιζέλου Συνόδου, είχε προταθεί ως υποψήφιος και ο Παπαδόπουλος, ανάμεσα σε τρεις. Τελικά αν και πλειοψήφισε στην εκλογή, τελικά επελέγη από την κυβέρνηση ο Μελέτιος Μεταξάκης.[7]
Αρχιεπίσκοπος
Στις 23 Φεβρουαρίου 1923, εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών[3], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του (1938). Το 1926 διορίσθηκε μέλος της νεοσύστατης Ακαδημίας Αθηνών.[8]Ένα από τα θέματα που αντιμετώπισε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α΄ ήταν η αλλαγή του ημερολογίου από το ιουλιανό (παλαιό) στο αναθεωρημένο ιουλιανό. Πριν εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος, είχε ταχθεί υπέρ της πλήρους αλλαγής συμπεριλαμβανομένης και της αλλαγής για τον υπολογισμό του Πάσχα. Αργότερα, με την ανάδειξή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τάχθηκε υπέρ της αλλαγής του ημερολογίου «κατά τοιούτον τρόπον [ώστε] αι ημερομηνίαι του εκκλησιαστικού ημερολογίου [να] συνταυτισθώσι προς τας του πολιτικού, χωρίς να μεταβληθή το της Ορθοδόξου Εκκλησίας Πασχάλιον και εορτολόγιον».[9]
Επίσης, επί των ημερών του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου (1928), η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος και η Πατριαρχική Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ενέκριναν την επέκταση των διοικητικών δικαιωμάτων της Εκκλησίας της Ελλάδος στις «Νέες Χώρες», δηλαδή στα εδάφη που προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.[10]
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 22 Οκτωβρίου 1938[11] μετά από βαριά ασθένεια.[1]
