Από Dogma
Σήμερα
ο Θεός θρηνεί μαζί με τους ανθρώπους. Θρηνεί για μια μεγάλη καταστροφή,
που οδήγησε στην απώλεια δεκάδων αδελφών μας. Δεν βρίσκεται απέναντί
μας ο Θεός, δεν τιμωρεί ο Θεός -δεν ξέρει να τιμωρεί, δεν γνωρίζει την
τιμωρία- αλλά στέκεται στο πλευρό των δημιουργημάτων του, των καρπών της
αγάπης του. Πονάει μαζί τους, δακρύζει μαζί τους, διαλύεται μαζί τους,
σταυρώνεται ξανά μαζί τους.
μητροπ. Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου
Ο Θεός είναι αγάπη. Δηλαδή, οι ενέργειές του, είναι πράξεις αγάπης. Δημιούργησε τον άνθρωπο από αγάπη και με την ίδια αγάπη δημιούργησε ολόκληρη την κτίση. Γι’ αυτό η Εκκλησία διδάσκει ότι «ο Θεός αγάπη εστίν». Πράγμα που σημαίνει, πως ο πυρήνας της ύπαρξής του, όπως αποκαλύπτεται από τις ενέργειές του, είναι γεμάτος από αγάπη. Ο Θεός είναι αδύναμος να πράξει το κακό, διότι οντολογικά δεν το γνωρίζει.
Η μεγάλη «αδυναμία» του Θεού είναι ότι νικιέται από την ελευθερία των δημιουργημάτων του, που είναι πλασμένα «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» της δικής του ελευθερίας. Νικημένος, δηλαδή, από τις οποιεσδήποτε πράξεις τους, οι οποίες καταστρέφουν τη δημιουργία του και εν τέλει τον ίδιο τον άνθρωπο.
Και τώρα, τη στιγμή του θρήνου και της αλληλεγγύης, τη στιγμή που πρέπει να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που διαλύονται και να προσευχηθούμε για τα πρόσωπα που χάθηκαν, αλλά και να στηρίξουμε όσους ο πόνος της απώλειας λυγίζει, κάποιοι επιλέγουν κηρύγματα μίσους, άμεση απόδοση ευθυνών και τη σύνδεση πραγμάτων ασύνδετων.
Σεβασμιώτατε,
Σήμερα, που ο άνθρωπος είναι «πιο κοντός από τη λύπη του», σήμερα που ο καλύτερος λόγος είναι η σιωπή και η προσευχή, επινοήσατε να επιδείξετε μια καρικατούρα Εκκλησίας, που δεν έχει καμιά σχέση με τον Χριστό. Επιλέξατε την επίθεση και την απόδοση προθέσεων. Επιλέξατε το δρόμο της διαίρεσης και της γενίκευσης του φόβου. Μιλήσατε για έναν Θεό οργισμένο, ο οποίος τιμωρεί τους ανθρώπους, τάχα εξαιτίας της «αθεΐας» των κρατούντων της κι όχι εξαιτίας της υποκρισίας των αξιωματούχων της.
Σεβασμιώτατε,
Διαβάσατε ποτέ πραγματικά το Ευαγγέλιο του Χριστού, διαβάσατε τους Πατέρες μας; Εμβαθύνατε ποτέ στο πως και στο γιατί των κειμένων;
Σεβασμιώτατε,
Η Εκκλησία είναι φιλάνθρωπη, διότι ο Θεός της είναι φιλάνθρωπος. Η μισανθρωπία είναι ιδιότητα του Αντιχρίστου. Δεν χαρακτηρίζει την Εκκλησία του Χριστού, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τους ποιμένες της, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τους πιστούς της. Στην Εκκλησία του Χριστού ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Πράξεις που δεν μεταβιβάζονται και δεν εκχωρούνται. Ο μηδενισμός και η τιμωρία είναι πραγματικότητες που απορρέουν από την ελευθερία του ανθρώπου και στρέφουν τον άνθρωπο εναντίον του ίδιου του εαυτού του.
Σεβασμιώτατε,
Λυπάμαι, αλλά ο «άθεος» Πρωθυπουργός μίλησε με περισσότερη ανθρωπιά και ευαγγελική πραότητα για τους πονεμένους της πυρκαϊάς από ότι εσείς. Κάλεσε τον πληγωμένο λαό μας σε ενότητα και ομοψυχία, ενώ εσείς εξαπολύσατε κήρυγμα μίσους, κήρυγμα αντιχριστιανικό, απάνθρωπο. Φτάνει πιά! Δεν είναι ο Χριστός μας, αυτός που τάχα εκφράζετε. Δεν είναι έτσι η Ορθόδοξη πίστη μας, αυτή που τάχα υπηρετείτε. Όποιος υπηρετεί την Πίστη μας, τσαλαπατώντας τον άνθρωπο, τότε αυτός μετατρέπει την Πίστη μας σε στεγνή και στυφή ιδεολογία, όπως ήταν ο φασισμός, ο ναζισμός και ο κομμουνισμός. Ορθόδοξη Πίστη ερήμην του ανθρώπου ή σε βάρος του ανθρώπου, δεν υπάρχει, δεν χρειάζεται να υπάρχει. Φτάνει, λοιπόν, άγιε Καλαβρύτων! Αντί να εκτοξεύετε μύδρους, βρείτε τη δύναμη, έστω τώρα, να σταθείτε στο πλευρό του ανθρώπου, στο όνομα της κοινής και αδιαίρετης αγάπης, του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Σήμερα
ο Θεός θρηνεί μαζί με τους ανθρώπους. Θρηνεί για μια μεγάλη καταστροφή,
που οδήγησε στην απώλεια δεκάδων αδελφών μας. Δεν βρίσκεται απέναντί
μας ο Θεός, δεν τιμωρεί ο Θεός -δεν ξέρει να τιμωρεί, δεν γνωρίζει την
τιμωρία- αλλά στέκεται στο πλευρό των δημιουργημάτων του, των καρπών της
αγάπης του. Πονάει μαζί τους, δακρύζει μαζί τους, διαλύεται μαζί τους,
σταυρώνεται ξανά μαζί τους.
Ο Θεός είναι αγάπη. Δηλαδή, οι ενέργειές του, είναι πράξεις αγάπης. Δημιούργησε τον άνθρωπο από αγάπη και με την ίδια αγάπη δημιούργησε ολόκληρη την κτίση. Γι’ αυτό η Εκκλησία διδάσκει ότι «ο Θεός αγάπη εστίν». Πράγμα που σημαίνει, πως ο πυρήνας της ύπαρξής του, όπως αποκαλύπτεται από τις ενέργειές του, είναι γεμάτος από αγάπη. Ο Θεός είναι αδύναμος να πράξει το κακό, διότι οντολογικά δεν το γνωρίζει.
Η μεγάλη «αδυναμία» του Θεού είναι ότι νικιέται από την ελευθερία των δημιουργημάτων του, που είναι πλασμένα «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» της δικής του ελευθερίας. Νικημένος, δηλαδή, από τις οποιεσδήποτε πράξεις τους, οι οποίες καταστρέφουν τη δημιουργία του και εν τέλει τον ίδιο τον άνθρωπο.
Και τώρα, τη στιγμή του θρήνου και της αλληλεγγύης, τη στιγμή που πρέπει να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που διαλύονται και να προσευχηθούμε για τα πρόσωπα που χάθηκαν, αλλά και να στηρίξουμε όσους ο πόνος της απώλειας λυγίζει, κάποιοι επιλέγουν κηρύγματα μίσους, άμεση απόδοση ευθυνών και τη σύνδεση πραγμάτων ασύνδετων.
Σεβασμιώτατε,
Σήμερα, που ο άνθρωπος είναι «πιο κοντός από τη λύπη του», σήμερα που ο καλύτερος λόγος είναι η σιωπή και η προσευχή, επινοήσατε να επιδείξετε μια καρικατούρα Εκκλησίας, που δεν έχει καμιά σχέση με τον Χριστό. Επιλέξατε την επίθεση και την απόδοση προθέσεων. Επιλέξατε το δρόμο της διαίρεσης και της γενίκευσης του φόβου. Μιλήσατε για έναν Θεό οργισμένο, ο οποίος τιμωρεί τους ανθρώπους, τάχα εξαιτίας της «αθεΐας» των κρατούντων της κι όχι εξαιτίας της υποκρισίας των αξιωματούχων της.
Σεβασμιώτατε,
Διαβάσατε ποτέ πραγματικά το Ευαγγέλιο του Χριστού, διαβάσατε τους Πατέρες μας; Εμβαθύνατε ποτέ στο πως και στο γιατί των κειμένων;
Σεβασμιώτατε,
Η Εκκλησία είναι φιλάνθρωπη, διότι ο Θεός της είναι φιλάνθρωπος. Η μισανθρωπία είναι ιδιότητα του Αντιχρίστου. Δεν χαρακτηρίζει την Εκκλησία του Χριστού, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τους ποιμένες της, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τους πιστούς της. Στην Εκκλησία του Χριστού ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Πράξεις που δεν μεταβιβάζονται και δεν εκχωρούνται. Ο μηδενισμός και η τιμωρία είναι πραγματικότητες που απορρέουν από την ελευθερία του ανθρώπου και στρέφουν τον άνθρωπο εναντίον του ίδιου του εαυτού του.
Σεβασμιώτατε,
Λυπάμαι, αλλά ο «άθεος» Πρωθυπουργός μίλησε με περισσότερη ανθρωπιά και ευαγγελική πραότητα για τους πονεμένους της πυρκαϊάς από ότι εσείς. Κάλεσε τον πληγωμένο λαό μας σε ενότητα και ομοψυχία, ενώ εσείς εξαπολύσατε κήρυγμα μίσους, κήρυγμα αντιχριστιανικό, απάνθρωπο. Φτάνει πιά! Δεν είναι ο Χριστός μας, αυτός που τάχα εκφράζετε. Δεν είναι έτσι η Ορθόδοξη πίστη μας, αυτή που τάχα υπηρετείτε. Όποιος υπηρετεί την Πίστη μας, τσαλαπατώντας τον άνθρωπο, τότε αυτός μετατρέπει την Πίστη μας σε στεγνή και στυφή ιδεολογία, όπως ήταν ο φασισμός, ο ναζισμός και ο κομμουνισμός. Ορθόδοξη Πίστη ερήμην του ανθρώπου ή σε βάρος του ανθρώπου, δεν υπάρχει, δεν χρειάζεται να υπάρχει. Φτάνει, λοιπόν, άγιε Καλαβρύτων! Αντί να εκτοξεύετε μύδρους, βρείτε τη δύναμη, έστω τώρα, να σταθείτε στο πλευρό του ανθρώπου, στο όνομα της κοινής και αδιαίρετης αγάπης, του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
