ΛΕΥΚΑΔΑ

Η Λευκάδα ή Λευκάς είναι νησί του Ιονίου πελάγους και μαζί με τα νησιά Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Ζάκυνθος και Παξοί αποτελούν την περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Είναι το τέταρτο σε έκταση νησί στο Ιόνιο (320 τ.χλμ.) και το τέταρτο σε πληθυσμό με περίπου 23.000 κατοίκους κατά την απογραφή του 2011. Βάσει του σχεδίου Καποδίστριας η Λευκάδα μαζί με τα νησιά Κάλαμος, Καστός και Μεγανήσι, (γνωστά και ως Πριγκιποννήσια), αποτελούσε το νομό Λευκάδος με έδρα την πόλη της Λευκάδος. Από το 2011 όμως, οπότε και εισήχθηκε στο πρόγραμμα Καλλικράτης, η Λευκάδα, μαζί με τα προαναφερθέντα νησιά πλην του Μεγανησίου αποτελεί πλέον δήμο με έδρα και πάλι την πόλη της Λευκάδος, ενώ το Μεγανήσι αποτελεί ξεχωριστό δήμο με έδρα το Κατωμέρι.

Λόγω της γεωγραφικής της θέσης (οι ακτές της βρίσκονται πολύ κοντά μ' εκείνες της ηπειρωτικής Ελλάδας τις οποίες τις χωρίζει ο ιστορικός πορθμός του Δρεπάνου) συνδέεται με την Αιτωλοακαρνανία με μια πλωτή γέφυρα μήκους περίπου 20 μέτρων. Μαζί με την Εύβοια είναι τα δυο μοναδικά νησιά στην Ελλάδα στα οποία η πρόσβαση γίνεται οδικώς. Το ψηλότερο βουνό είναι τα Σταυρωτά με απότομες πλαγιές έχει ύψος 1.182μ
Το 1963 ήταν που ο Έλληνας μεγιστάνας Αριστοτέλης Ωνάσης αγόρασε το Σκορπιό, μια μικρή νησίδα που βρίσκεται απέναντι απ' τις ανατολικές ακτές της Λευκάδας και πιο συγκεκριμένα στο κοσμοπολιτικό Νυδρί, το οποίο απέκτησε, έκτοτε, παγκόσμια φήμη, φιλοξενώντας κατά καιρούς πλήθος επισκεπτών αλλά και προσωπικοτήτων απ' όλη την υφήλιο. Μάλιστα, οι κάτοικοι της περιοχής, για να τιμήσουν τον Έλληνα εφοπλιστή, έχτισαν προς τιμήν του ένα άγαλμα, το οποίο κοσμεί την πλατεία του χωριού.

Διοικητική διαίρεση - πληθυσμός

Η παραλία Εγκρεμνοί στα νότια της Λευκάδας

Η Λευκάδα μαζί με τα νησιά Μεγανήσι, Καστό και Κάλαμο αποτελεί το Νομό Λευκάδας, το μικρότερο νομό της χώρας. Ανήκει στην περιφέρεια Ιόνιων νησιών. Ο νομός έχει, κατά την απογραφή του 2005, 27.938 κατοίκους, ενώ το νησί της Λευκάδας έχει 26.183 κατοίκους. Πρωτεύουσα του νομού είναι η πόλη της Λευκάδας με 6.852 κατοίκους. Από τα πιο γνωστά χωριά είναι η Λυγιά (739 κ.), το Νυδρί (1.748 κ.), η Καρυά (1.104), τα Λαζαράτα (454) και η Νικιάνα (666 κ.).
Μέχρι το 2011, ο νομός περιλάμβανε τους εξής δήμους:

• Δήμος Απολλωνίων με έδρα τη Βασιλική (3.235)
• Δήμος Ελλομένου με έδρα το Νυδρί (3.352)
• Δήμος Καρυάς με έδρα την Καρυά (1.427)
• Δήμος Λευκάδας με έδρα τη Λευκάδα (16.307)
• Δήμος Μεγανησίου με έδρα το Κατωμέρι (1.092)
• Δήμος Σφακιωτών με έδρα τα Λαζαράτα (1.862)

Υπήρχαν και δύο κοινότητες:

• Κοινότητα Καλάμου (543)
• Κοινότητα Καστού (120)

(σε παρένθεση ο πληθυσμός τους κατά την απογραφή του 2001)
Από το 2011 με τη διοικητική μεταρρύθμιση (Καλλικράτης), ο νομός Λευκάδας μετονομάστηκε σε Περιφερειακή Ενότητα Λευκάδας και ανήκει στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων με έδρα την Κέρκυρα. Οι παλιοί δήμοι Απολλωνίων, Ελλομένου, Καρυάς, Λευκάδας και Σφακιωτών, και οι κοινότητες Καλάμου και Καστού συγκρότησαν το νέο Δήμο Λευκάδας και μετονομάστηκαν σε δημοτικές ενότητες. Ο δήμος Μεγανησίου παραμένει ως είχε.

Οικονομία

Οι βασικές μορφές οικονομίας στο νησί είναι ο τουρισμός, ο οποίος τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει κατακόρυφη άνοδο, καθιστώντας τη Λευκάδα ένα απ' τα πιο πολυσύχναστα καλοκαιρινά θέρετρα στη μεσόγειο, ενώ η συχνή ενασχόληση των κατοίκων με τη γεωργία, την αμπελουργία, την ελαιουργία και την αλιεία απ' τα παλιά χρόνια μέχρι και σήμερα έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του τόπου.

Πολιτισμός - Αθλητισμός

Η Λευκάδα, όπως και τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου, έχει πλούσιο πολιτισμό με ποικίλες παραδόσεις και ήθη, τα οποία κρύβουν μια ιστορία εκατοντάδων χρόνων. Το καρσάνικο κέντημα, τα έθιμα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων και τα Πασχαλινά έθιμα είναι μερικά απ' τα πιο σημαντικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά του λευκαδίτικου λαού. Η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκάδος (ΦΕΛ), που αποτελεί το δεύτερο αρχαιότερο μουσικό σωματείο στην Ελλάδα (ιδρύθηκε το 1850), έχει συνδράμει στην πολιτιστική κληρονομιά του τόπου, συμμετέχοντας σε σπουδαία ιστορικά γεγονότα, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896. Επίσης, στο νησί, κάθε καλοκαίρι, λαμβάνει χώρα το Φεστιβάλ χορού και μουσικής (Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ) απ' το 1962 μέχρι και σήμερα, με την συμμετοχή καλλιτεχνών απ' όλο τον κόσμο, καθώς και οι Γιορτές Λόγου και Τέχνης που πρωτοδιοργανώθηκαν το 1955 και αποτελούν έναν απ' τους παλαιότερους πολιτισμικούς θεσμούς στον ελλαδικό χώρο.
Η Λευκάδα αποτελεί έναν αξιοζήλευτο προορισμό και για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ. Σε διάφορα σημεία του νησιού υπάρχουν παραλίες που ενδείκνυνται για τέτοιες περιστάσεις. Για παράδειγμα, στην παραλία του Αη Γιάννη, με την τεράστια αμμουδιά της, μπορεί κανείς να έρθει σε πρώτη επαφή με το καινούριο για την Ελλάδα άθλημα kitesurfing και να μάθει τα μυστικά του. Μάλιστα κάθε χρόνο διοργανώνονται επίσημοι αγώνες με την συμμετοχή αθλητών απ' όλο τον κόσμο. Στον κόλπο της Βασιλικής, στην παραλία Πόντι, είναι το στέκι των windsurfers. Εκατοντάδες αθλητές επισκέπτονται το συγκεκριμένο μέρος κάθε χρόνο για να επιδείξουν τις δυνατότητές τους στο άθλημα της ιστιοσανίδας, ενώ κι εκεί διοργανώνεται Φεστιβάλ Σερφ. Κι οι δύο προαναφερθείσες παραλίες συγκαταλέγονται στις τρεις καταλληλότερες της Ευρώπης και στις δέκα καλύτερες του κόσμου για τέτοιου είδους extreme sports. Άλλες αθλητικές δραστηριότητες που προσφέρει το νησί είναι οι καταδύσεις, το θαλάσσιο σκι, το παραπέντε, η ιστιοπλοϊα, η ποδηλασία αλλά και η ιππασία.

Ιστορία - Μυθολογία

Αρχαιότητα

Το όνομά της η Λευκάδα το πήρε απ' το ακρωτήριο Λευκάτα η αλλιώς Κάβος της Κυράς, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού. Το ακρωτήριο στην αρχαιότητα ονομαζόταν Λευκάς πέτρα ή Λευκάς άκρα. Ένας μύθος λέει ότι η ποιήτρια Σαπφώ, απ' τη νήσο Λέσβο, πήδηξε απ' το βράχο του ακρωτηρίου για να απαλλαγεί απ' τον έρωτά της για τον Φάωνα. Κοντά σ' εκείνη την περιοχή υπάρχει και ο ναός του θεού Απόλλωνα, στον οποίον είναι αφιερωμένος ο λευκός βράχος. Πιο παλιά το νησί ονομαζόταν Αγία Μαύρα παίρνοντας το όνομα αυτό απ' τον ομώνυμο ναό που ήταν κτισμένος μέσα στο κάστρο της Αγίας Μαύρας, το οποίο βρίσκεται απέναντι απ' την πόλη της Λευκάδας και το οποίο αποτελούσε πρότυπο οχυρωματικής τέχνης. Για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα η πόλη της Λευκάδας ήταν κτισμένη γύρω απ' αυτό το κάστρο, αργότερα όμως οι Βενετοί τη μετέφεραν στη σημερινή της θέση.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα πρώτα δείγματα πολιτισμού στο νησί υπάρχουν απ' την παλαιολιθική εποχή. Από ανασκαφές που πραγματοποίησε ο Γερμανός αρχαιολόγος Βίλελμ Ντέρπφελντ στην περιοχή του Νυδρίου, ανακάλυψε ευρήματα απ' την εποχή του Χαλκού (2000 π.χ.) και διατύπωσε τη θεωρία ότι η Λευκάδα είναι η Ομηρική Ιθάκη.
Λίγο έξω απ' την πόλη και πιο συγκεκριμένα κοντά στο Καλλιγόνι υπάρχουν ερείπια της αρχαίας πόλης Νήρικος, η οποία υπήρξε η πρώτη πόλη του νησιού. Γύρω γύρω απ' την πόλη είχε κτιστεί ένα μεγάλο τείχος, κομμάτι του οποίου σώζεται μέχρι και σήμερα.
Η Λευκάδα έχει πάρει μέρος σε πολλές μεγάλες μάχες στο παρελθόν, όπως η ναυμαχία της Σαλαμίνας και η μάχη των Πλαταιών κατά τους περσικούς πολέμους, καθώς και στον Πελοποννησιακό πόλεμο στο πλευρό των Σπαρτιατών. Ακολούθησε πιστά και το Μέγα Αλέξανδρο στην τεράστια εκστρατεία του. Φαίνεται ότι από τους ακολούθους αυτούς ιδρύθηκε η ομώνυμη πόλη στην παραλιακή Συρία, καθώς και μια άλλη κοντά στην Δαμασκό.

Μεσαίωνας

Χάρτης της Λευκάδας, Κριστόφορο Μπουοντελμόντι, 1420

Κατά την Βυζαντινή περίοδο η Λευκάδα παρέμεινε στην αφάνεια. Μετά την πρώτη άλωση της Κων/πουλης από τους Φράγκους, η Λευκάδα πέρασε στην επικράτεια του Δεσποτάτου της Ηπείρου (1204-1293). Το 1293 δίνεται σαν προίκα στον Ιωάννη Ορσίνι, απ' τον ηγεμόνα του Δεσποτάτου της Ηπείρου, Νικηφόρο. Ο Ορσίνι έκτισε το φρούριο της πόλης ώστε να προστατέψει το νησί απ' τις επιδρομές των πειρατών. Λίγο καιρό αργότερα κτίστηκε μέσα στο κάστρο και ο ναός της Αγίας Μαύρας απ' τον οποίο δανείστηκε το όνομά του και το κάστρο.
Στη συνέχεια, η Λευκάδα πέρασε στους Ανδηγαυούς (1331-1362). Το 1357 έχουμε την εξέγερση των χωρικών της Λευκάδας κατά του ηγεμόνα της Γρατιανού Τζώρτζη. Μεταξύ 1362-1479 η Λευκάδα έγινε κτήση των Τόκκων.

Τουρκοκρατία - Ενετοκρατία

Το 1479 οι Οθωμανοί καταλαμβάνουν το νησί, κυριαρχία που κράτησε για περίπου 200 χρόνια. Η Λευκάδα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, γίνεται το μοναδικό νησί απ' τα Επτάνησα που γνωρίζει την τουρκική κατοχή. Το 1684 περνά στα χέρια των Ενετών, οι οποίοι μετέφεραν την πόλη απ' το κάστρο, όπου ήταν κτισμένη, στη σημερινή της θέση. Έτσι, έπειτα από 200 έτη οθωμανικής κατοχής, το νησί περνά στα χέρια των Βενετών και πλέον η μοίρα του θα είναι η ίδια με τη μοίρα των άλλων νησιών του Ιονίου. Τα Ιόνια νησιά πλέον είχαν πολιτική και κοινωνική ενότητα. Οι Βενετοί υποστήριζαν αναγνώριζαν κι επέτρεπαν στα Επτάνησα την τοπική τους αυτονομία δημιουργώντας τοπικές αυτοδιοικήσεις, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει την έλλειψη επιρροής των βενετσιάνικων στοιχείων στις υποδομές και τον τρόπο ζωής των κατοίκων του κάθε νησιού. Στοιχεία που είναι έντονα ακόμα και σήμερα.

Νεότερη Ιστορία

Το 1797 η Γαλλία με αρχηγό τον Ναπολέων Βοναπάρτη καταλαμβάνει τη Λευκάδα, όπως και τα υπόλοιπα Επτάνησα. Τα οικονομικά μέτρα των Γάλλων Δημοκρατικών όμως είναι αβάσταχτα για τους ντόπιους πολίτες και προκαλούν δυσαρέσκεια. Το 1798 ο Ρωσοτουρκοι κάνουν επέλαση στο Ιόνιο και παίρνουν υπό την κυριαρχία τους τα Επτάνησα. Το 1807 η Λευκάδα και όλα τα νησιά του Ιονίου περνούν στα χέρια της Γαλλίας, η οποία έχει αλλάξει το πολίτευμά της, έχοντας δημιουργήσει ένα αυτοκρατορικό καθεστώς. Την ίδια χρονια γίνεται σύναξη των οπλαρχηγών στο Φρύνι και στην Παναγία τη Βλαχέρνα και στη συνέχεια ακολουθεί το γλέντι στην παραλία του μαγεμένου.
Το 1810 οι Βρετανοί κυριεύουν το νησί και μέχρι το 1814 έχουν καταλάβει όλα τα Επτάνησα. Τα αυστηρά μέτρα κι οι αυταρχικοί νόμοι των Άγγλων όμως, έχουν ως συνέπεια τις αντιδράσεις των πολιτών με αποτέλεσμα να υπάρχουν επαναστάσεις κι εξεγέρσεις, όπως εκείνη των Λευκαδιτών το 1819 που καταπολεμήθηκε με βιαιότητα και βαρβαρότητα.
Το 1864, η Λευκάδα μαζί με τα άλλα Ιόνια νησιά, σύμφωνα με τις συνθήκες του '63 και '64, παραχωρείται επίσημα στην Ελλάδα και τα Επτάνησα μετά από πολλούς αιώνες ξένων κατοχών είναι πλέον ελεύθερα.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, εγκαθίστανται στην πόλη της Λευκάδας Μικρασιάτες πρόσφυγες και δημιουργούν τον συνοικισμό Προσφυγικά κοντά στον Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελίστριας.^[1]
Κατά την διάρκεια της κατοχής η Λευκάδα απελευθερώθηκε από την ΙΧ μεραρχία του ΕΔΕΣ που αποβιβάστηκε στο νησί στις 10 Σεπτεμβρίου 1944 εξοντώνοντας δυο μέρες αργότερα την Γερμανική Φρουρά πλην ελαχίστων διαφυγόντων προς την νότια πλευρά του νησιού.^[2]

Η πόλη της Λευκάδας

Η Λευκάδα. Χαρακτικό των Stanfield & E. Finden. Λονδίνο 1833

Ειδυλλιακή άποψη της ακρογιαλιάς περί τα τέλη του 190υ αιώνα. Περιοδικό Εστία του 1894.

Η παραλία Καλαμίτσι στη Λευκάδα

Σημαντικά πρόσωπα

Η Λευκάδα θεωρείται η πατρίδα των ποιητών και γενικότερα των καλλιτεχνών. Σπουδαίοι άνθρωποι που έχουν γράψει ιστορία με τα έργα τους, όχι μόνο στη Λευκάδα αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο. Κάποια σημαντικά πρόσωπα είναι οι:
(σε χρονολογική σειρά)

• Σπυρίδων Βεντούρας (1761-1835) ζωγράφος της Επτανησιακής Σχολής .
• Ιωάννης Ζαμπέλιος, δικαστικός, συγγραφέας, Φιλικός (1787 - 1856)
• Σπυρίδων Ζαμπέλιος, ιστορικός (1815 - 1881)
• Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ποιητής και πολιτικός (1824 - 1879)
• Λευκάδιος Χερν, ποιητής και συγγραφέας (1850 - 1904), εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας
• Δημήτριος Γολέμης, αθλητής (1877 - 1941), χάλκινος Ολυμπιονίκης το 1896, στα 800 μ.
• Άγγελος Σικελιανός, ποιητής (1884 - 1951)
• Τζαβαλάς Καρούσος, ηθοποιός (1904 - 1969)
• Γεράσιμος Γρηγόρης, λογοτέχνης (1907 - 1985)
• Νίκος Σβορώνος, ιστορικός (1910 ή 1911) - 1989
• Θεόδωρος Στάμος, ζωγράφος, πρωτοπόρος του αφηρημένου εξπρεσσιονισμού (1922 - 1997)
• Απόστολος Σάντας, Ήρωας της Εθνικής Αντίστασης (1922 - 2011)
• Πανταζής Κοντομίχης, φιλόλογος, συγγραφέας, λαογράφος (1924)
• Δέσποινα Θεμελή-Κατηφόρη, ιστορικός (1931 - 1988)
• Αριστόξενος Σκιαδάς, καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών (1932 - 1994)
• Απόστολος Κακλαμάνης, πολιτικός (1936)
• Γεώργιος Κτενάς, πολιτικός, ιατρός ακτινολόγος (1936-2004)
• Αλέξανδρος Παναγούλης, Πολιτικός, ποιητής (1939 - 1976)
• Ηλίας Λογοθέτης, ηθοποιός (1938)
• Αγνή Μπάλτσα, τραγουδίστρια της όπερας (1944)
• Γιάννης Κονιδάρης, εκδότης (1947 - 2007)
• Γεώργος Κοντογιώργης, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, συγγραφέας (1947)
• Δημήτριος Παξινός, δικηγόρος, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (1949)
• Γιάννης Σολδάτος, συγγραφέας, σκηνοθέτης, εκδότης (1952)

• Ηλίας Γεωργάκης, λογοτέχνης-δημοσιογράφος (1960)

Αξιοθέατα

Λίγο έξω απ' την πόλη και απέναντι ακριβώς απ' την πλωτή γέφυρα (το άνοιγμά της είναι περίπου 40μ.) βρίσκεται το ενετικό κάστρο της Αγίας Μαύρας. Το κάστρο αποτελεί πρότυπο οχυρωματικής τέχνης. Μέσα στην πόλη υπάρχει το αρχαιολογικό μουσείο, το οποίο στεγάζει έργα τέχνης, καθώς κι ευρήματα απ' την παλαιολιθική εποχή μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους και η Μαρίνα Λευκάδας, η οποία θεωρείται απ' τις μεγαλύτερες και απ' τις πιο οργανωμένες στη Μεσόγειο.
Στην είσοδο της πόλης, δίπλα στο λιμάνι βρίσκεται το περίφημο πάρκο των ποιητών, (Οι ντόπιοι συνηθίζουν να το αποκαλούν Μποσκέτο), το οποίο φιλοξενεί τις προτομές σπουδαίων προσωπικοτήτων του νησιού: (Βαλαωρίτης, Σικελιανός, Λευκάδιος Χερν, Δημήτριος Γολέμης, Κλεαρέτη Δίπλα - Μαλάμου), οι οποίοι άφησαν εποχή με την καλλιτεχνική τους αύρα και τα θαυμαστά έργα τους. Αξίζει όμως κανείς να περπατήσει πάνω στην ξύλινη γέφυρα που είναι κτισμένη πάνω απ' το κανάλι, που βρίσκεται μπροστά ακριβώς απ' τον πεζόδρομο με τα καφέ-μπαρ, δίπλα απ' το λιμένα της πόλης. Οι κάτοικοι την αποκαλούν γέφυρα των στεναγμών ή γέφυρα των ερωτευμένων. Χτίστηκε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και με την αρχιτεκτονική της δίνει βενετσιάνικο αέρα στην πόλη.
Στην παραλία της Γύρας, κοντά στην πόλη, βρίσκονται οι τέσσερις ανεμόμυλοι απ' τους δώδεκα που υπήρχαν παλιά, οι οποίοι μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα άλεθαν μεγάλες ποσότητες σιτηρών, προερχόμενα κυρίως απ' την Ρωσία. Κοντά στο χωριό Φρύνι, λίγο έξω απ' την πόλη βρίσκεται η Ιερά Μονή Φανερωμένης, που αποτελεί μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης. Δυο χλμ νότια της πόλης υπάρχει η περιοχή του Καλλιγονίου, η οποία περιλαμβάνει τα ερείπια που σώζονται απ' την προϊστορική πόλη Νήρικος. Ο συγκεκριμένος τόπος έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος. Εκτός απ' αυτά όμως, ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει και τα πανέμορφα φυσικά τοπία που διαθέτει το νησί. Οι παραλίες αστείρευτης ομορφιάς, για τις οποίες η Λευκάδα είναι γνωστή παγκοσμίως, αφού πολλές απ' αυτές έχουν ψηφιστεί επανειλημμένα από τουριστικούς οδηγούς ως οι καλύτερες της Μεσογείου, με πιο γνωστές το Πόρτο Κατσίκι και τους Εγκρεμνούς, αποτελούν πόλο έλξης πολλών εκατομμυρίων τουριστών ανά τον κόσμο. Υπάρχουν επίσης και οι καταρράκτες στο Δημοσάρι, λίγο έξω απ' το Νυδρί, καθώς και το Φαράγγι της Μέλισσας στο δήμο Σφακιωτών.
Το ακρωτήριο Λευκάτα, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία του και προκαλεί θαυμασμό σε όσους το επισκέπτονται. Στη Λευκάδα υπάρχουν αιωνόβια πλατάνια όπως ο πλάτανος στο Φρύνι και ο πλάτανος στη Mητρόπολη Λευκάδας.
Το πρώτο μουσείο στον Ευρωπαϊκό χώρο για το Λευκάδιο Χερν εγκαινιάσθηκε ως Ιστορικό Κέντρο Λευκάδιου Χερν στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας, στις 4 Ιουλίου 2014. Το Μουσείο περιλαμβάνει πρώτες εκδόσεις, σπάνια βιβλία και ιαπωνικά συλλεκτικά αντικείμενα. Στεγάζεται σε ανακαινισμένη αίθουσα στο ισόγειο του κτιρίου του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας. Ο επισκέπτης με τη βοήθεια φωτογραφιών, κειμένων, εκθεμάτων μπορεί να περιηγηθεί στις σημαντικές στιγμές της εντυπωσιακής ζωής του Λευκάδιου Χερν αλλά και στους πολιτισμούς της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ιαπωνίας του τέλους του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα μέσα από το ανοιχτό μυαλό των διαλέξεων, των κειμένων και των ιστοριών του Χέρν. Για τη δημιουργία του Ιστορικού Κέντρου Λευκάδιου Χερν συνέβαλαν οι Δήμοι Kumamoto, Matsue, Shinjuku, Yaizu, το Πανεπιστήμιο Toyama, η οικογένεια Koizumi και άλλοι από Ελλάδα και Ιαπωνία.